Oldum olası hayvanlara olan korkumu aşamadım bir türlü.(ZooFobi)
Ufacık çocukların hiç korkmadan köpeklerle oynamasına gıpta ettim, kendimden utandım.
Korkumla yüzleşmedim de hiçbir zaman.
Bu korkunun 6 yaşına kadar sebebi neydi bilemiyorum ama oturduğum semte taşındığımda mahallemizin köpeği Kral'ı gençlerin insanların üzerine saldırmasını eğlence olarak görmelerinden ötürü bu korkum daha da baskın olmaya çalıştı.
Kaç kere Kral kovaladı okul yollarında beni :/
Tabi korkunun üstüne gitmek için çocukken komşunun tatlı tavşanını kucagıma önce minder alarak sevmeye , alışmaya çalışsam da sonuç nafile !
IıııııııIIıhhh korkuyorum!
Annemin gününde yine aynı komşunun akvaryumundaki çöpçü balıkları elime alıp avcumda kımıl kımıl oynarken huylanıp elimde sıkıp sonra akvaryuma bırakıp sessizce oradan kaçtıgımı da unutamam!
Neden , korkuyorum ?
Niye yaklaşamıyorum?
Bu kadar soğuk durmama sebep olan ne?
Bu soruların cevabını aramama sebep olan şey aslında akşam eve dönerken elimdeki poşetleri gören korsan tipli kediciğin arkama düşüp tabiri caizse dört nala koşması.
İlk başta anlam veremedim, nereye gidiyor bu böyle yakınımdan derken , beni geçip hoooppp önüme yatıp sırtının üstünde dönmeye başladı.
Anaaa ilginç hiçte böyle kedi görmemiştim derken baktım inatla yine önüme yatıp sırtının üstünde sağa sola yatıp sanki bana gülüyor gibi yüzüme bakınca içim bir tuhaf oldu.
Apartmana gireceğim giremiyorum üstüme atlar mı acaba diyorum hala işvelerine devam ediyor bense korkumdan Piistttt pissttt diyip korkutuyorum miyavcığı :(
Evde bu kediyi anlatırken onun aslında herkese böyle yaptıgını ev kedisi olduğunu ona yemek verelim diye şımarıklıklar yaptıgını öğreniyorum.
Sonra içimi kaplayan vicdani rahatsızlığı buradan haykırmaya geliyorum blogcum.
Keşke korkmasam sizden, tepemde dolaşan kelebekten bile ürken ben size nasıl yaklasırım bilemiyorum.
O cilveli halinle ilgi beklemeni unutamıyorum korsan kedicik.
Üzgünüm seni kırdığım için...
Korkumu aşabilir miyim bilemiyorum ama gönlünü almak için elimde geleni sana ve arkadaslarına yapacagım yoksa geçmeyecek bu vicdani rahatsızlık :(
4 yorum:
GÜNAYDINNNNN:)))
BAK NE DİYECEM SANA,EŞİM VAR YA KUÇULARDAN ACAYİP KORKAR VE PİSİLERDEN ACAYİP NASIL DESEM TİKSİNME DEGİLDE HUYLANMA VARDI.ŞİMDİ INANMASSIN BENDEN ÇOK SEVIYOR IKISINIDE KORKUNU BEN SANA ATLATTIRAM EŞİMEDE OYLE YAPTIM SABIRLA SEVDIRDIM:)))AMA BÖYLE BİR SEY VAR SALDIRACAK KÖPEGİ VE OYUN OYNAMAK KÖPEGİ ANLAMAK LAZIM,BİZİM BURADA Kİ KÖPEKLER SAKIN AMA ISTANBULDAKI KUÇULAR INSANLAR TRAFINDAN ÇOK HORLANDIGI ICIN MECBUREN SEVMEYE YANAŞSAN DA OTOMATIK SALDIRIYA GECEBILIRLER,SANIR KI SENDE ZARAR VERECEKSIN.
MİSAFİR OL GEL BANA KUÇULARI SEVDİREYIM SANA:)))
KEDİLERSE SEVERIM ÇOKDA TATLILAR AMA SANIRIM NANKÖR OLDUKLARI DOĞRU,İŞİLERINE GELMEDIKLERI ZAMAN SALDIRIYORLAR 2 SENEDIR BIR KEDİ FAMILYASINA BAKIYORUM,SÜREKLİ YEMEK VERIYORUM AMA ELIMDE NE ZAMAN EKMEK YEMEK GÖRSELER ANA VE 6 ÇOCUGU GENEDE ELIMI TIRMALAR ELIMDEKINI ALMAYA ÇALISIRLAR:)BÜYÜK SEHIRDE YASIYORSAN BU KORKUNU YENMEN BIRAZ ZOR OLABILIR YA ALACAKSIN BESLEYECEKSIN YADA TIRSMAYA DEVAM EDECEKSIN
aslında bunun tek ilacı nedir biliyor musun? Bir hayvan barınağı ziyaret etmek. Yanına köpeklerle içli dışlı olan birini al ve bir barınağa git derim. Onların o ilgiye ve sevgiye muhtaç hallerini gördükçe içinden sevmek gelecek, sen etrafa bakınırken bi tanesi gelip seni koklayacak, ilgi isteyecek..Hatta ön ayaklarını dizlerine koyup onunla oynamanı isteyecek:) Sokak köpekleriyle bunu denemeni tavsiye etmem çünkü yaşadıkları travmalar yüzünden hırçın oluyorlar..Ama barınaktakiler gördükleri her türlü kötü muameleden bıkmış usanmış ve sevgiye aç oluyorlar..Ben ki kedi köpekten hiç korkmadığım halde, barınakta bir pitbull gördüğümde kötü şöhretleri yüzünden gerçekten korkmuştum yaklaşmaya, ama yanıma geldi, kokladı, kendini sevdirmek için bin bir türlü şaklabanlık yaptı...Böyle böyle alışacağını düşünüyorum, kendi ablamdan biliyorum.. Yaşadığım süre boyunca farkına vardığım en önemli şey insanların kedi-köpekten çok daha tehlikeli olduğu... Kusura bakma uzun oldu biraz ama ne biliyim paylaşmak geldi içimden:)
Sevgiler
Ece;Ben ev veya sokak köpeği olsun veya kedisi hiç sevemiyorum yanıma yaklastı mı beni hedef aldı mı korkudan ne yapacagımı bilemiyorum.Ama ileride çocuklarım oldugunda onlara örnek olmak için korkmadan yaklasmalarını sağlayacagım çok istiyorum dokunabilmeyi.Eşin ne güzel zoofobisini atmıs sayende :)
Roxelanne;Yorumun için teşekkürler öncelikle. Onların o ilgi ve şefkat bekleyen hallerini görünce birşey yapamamak insanı gerçekten üzüyor.Neticede bakıma ve korunmaya muhtaçlar.Korkumu aşmam için onlara dokunmak yakın durmak veya bana değmelerine mani olmayarak yaklasmam alısmam gerek sanırım :)
evet kesinlikle, sen ona dokunmasan bile izin ver gelsin sana dokunsun, koklasın, senden bir zarar gelmeyeceğini bilsin:)
Yorum Gönder